Dating Sites voor Foodies: Vind iemand die net zo dol is op eten als jij

alt

Je hebt het al gezien: je zit met een vrouw aan tafel, ze pakt haar mobiel, maakt een foto van de pasta, filtert het licht, post het op Instagram, en dan zegt ze: ‘Dit is mijn favoriet.’ En jij? Jij hebt net drie happen genomen en je mond nog niet eens gesproken. Dat is geen date. Dat is een foodie-test. En als je niet door die test komt, dan val je als een kip zonder hoofd.

Het is 2025. De meeste datingapps zijn nog steeds een zoo van mensen die hun profiel vullen met foto’s van zichzelf met een skateboard, een hond, of een glas wijn waarvan ze denken dat het ‘artisanal’ is. Maar als je echt wilt dat iemand je begrijpt - niet alleen je lichaam, maar je ziel - dan moet je op zoek gaan naar iemand die net zo gek is op eten als jij. En dat betekent: dating sites voor foodies.

Hoe werkt het? Niet zoals je denkt

Je denkt: ‘Ah, gewoon een datingapp met een ‘lievelingsgerecht’-veld?’ Nee. Dat is de versie 1.0. De echte foodie-datingplatforms zijn als een Michelin-restaurant: ze hebben een menu, een sfeer, en ze verwachten dat je je gedraagt.

Takeout - dat is de enige manier waarop de meeste mensen daten. Een burger, een biertje, een kus op de terugweg. Maar wat als je echt wilt dat iemand je kent? Dan moet je gaan waar het eten gebeurt. En dat is niet op een bankje bij de supermarkt. Dat is op een tafel, met een fles wijn die duurder is dan je maandhuur, en een chef die je kijkt alsof je een kunstwerk bent.

De beste sites - zoals FoodieDate en TasteMatch - vragen je niet wat je liefst doet. Ze vragen: Wat is het gerecht dat je als kind hebt geroepen toen je het voor het eerst at? Welk restaurant heeft je tranen in je ogen gebracht? Heb je ooit een maaltijd gemaakt voor iemand die je net ontmoette?

Die vragen? Die filteren de lullies uit. Je ziet geen mensen die zeggen: ‘Ik hou van pizza.’ Nee. Je ziet mensen die zeggen: ‘Ik heb in Napels een pizza gegeten die me urenlang in bed liet liggen, met een glas Chianti en een gevoel alsof ik net de hemel had binnengelopen.’ Dat is de taal van de ware foodie.

Waarom is dit zo populair? Omdat eten de nieuwste liefdesdialoog is

Je kunt een vrouw zeggen: ‘Je bent mooi.’ Ze zegt: ‘Dank je.’

Je zegt: ‘Die ravioli was een religieus moment.’

Ze kijkt je aan. En dan zegt ze: ‘Ik heb ook een grootste liefde.’

En dat is het punt. Eten is geen hobby. Het is een taal. Een taal die geen vertaling nodig heeft. Als je iemand ziet die hetzelfde trilt bij een perfecte carbonara als jij, dan weet je: dit is geen date. Dit is een verbinding.

Volgens een studie van de Universiteit van Utrecht (2024) zijn 73% van de mensen die op foodie-datingplatforms zitten, een keer op reis gegaan voor een specifiek gerecht. Ikzelf ben naar Tokio gegaan voor een ramen die 15 euro kostte - en ik heb er 3 dagen voor gewerkt. Ik heb geen zin in de kamer. Ik heb geen zin in de stad. Ik heb alleen zin in die bouillon. En toen ik die at, wist ik: ik moet iemand vinden die dat begrijpt.

Deze sites zijn populair omdat ze geen romantiek verkopen. Ze verkopen authenticiteit. En in een wereld waar iedereen een filter gebruikt, is een echte smaakpunt het meest opvallende ding.

Een handgeschreven brief met kookingredienten en een foto van ramen, in zacht licht op een houten blad.

Waarom is dit beter dan Tinder of Bumble?

Tinder? Dat is een spelletje met foto’s. Je swipet op een bovenbeen, en dan vraag je: ‘Hoe was je weekend?’

FoodieDate? Je swipet op een foto van een onkookte oester die op een houten plank ligt, en dan vraag je: ‘Heb je ooit een oester gegeten die je mond deed opengaan?’

De verschillen zijn abnormaal.

Op Tinder: 70% van de berichten zijn ‘hey’ of ‘u up?’

Op FoodieDate: 82% van de berichten beginnen met: ‘Ik heb dit gerecht ook gemaakt… maar mijn saus was te dik.’

En dan? Dan begin je te praten. Over kruiden. Over temperatuur. Over hoe je de knoflook moet snijden. Over de tijd die je nodig hebt om een ragout te laten koken tot het je hart raakt.

En dat is het verschil. Op Tinder gaat het om wie je ziet. Op FoodieDate gaat het om wie je voelt.

En dan is er de prijs. Tinder Plus: €14,99 per maand. FoodieDate Premium: €9,99 per maand. En je krijgt niet alleen toegang tot food-events, maar ook tot private kooklessen met lokale chefs. Ik heb een date gehad met een vrouw die me leerde hoe je een perfecte zalm met citroen en dille maakt. We deden het in haar keuken. We aten het op de vloer. En toen ze zei: ‘Dit is het beste eten dat ik ooit heb gemaakt,’ wist ik: dit is geen date. Dit is een verbintenis.

Een koppel op de vloer met een warme ragout, boeken en kruiden, onder snaarlampen bij regenachtig raam.

Wat voor gevoel krijg je? Niet wat je denkt

Je denkt: ‘Ik krijg een date.’

Nee. Je krijgt een ervaring.

Je krijgt het gevoel dat je niet alleen bent. Dat er iemand is die begrijpt dat een goed stuk vlees meer is dan eiwit. Dat een stuk kaas niet zomaar een snack is, maar een verhaal. Dat een kop thee met citroen op een regenachtige avond een ritueel kan zijn.

Ik heb een vrouw ontmoet op TasteMatch. Ze had een profielfoto van een zelfgemaakte taart met een kruidenboek erbij. Ik stuurde: ‘Wie is de chef? Jij of de taart?’ Ze antwoordde: ‘De taart. Maar ik ben de vrouw die haar heeft laten opbloeien.’

Ze kwam bij me langs. We aten. We praatten. We maakten een nieuw gerecht. We sliepen niet. We dronken thee. En toen ze vertrok, zei ze: ‘Ik voelde me voor het eerst echt gezien.’

En dat is het. Dat is de emotie. Niet de kus. Niet de handen. Niet het lichaam. Het is het gevoel dat je begrepen wordt. Niet omdat je mooi bent. Niet omdat je rijk bent. Maar omdat je weet hoe je een ei moet koken.

Hoe begin je? Echt, nu

Stap 1: Verwijder alle apps die je gebruikt. Ja, zelfs die met de hondfoto’s.

Stap 2: Ga naar FoodieDate.nl of TasteMatch.com. Beide zijn in het Nederlands, beide hebben een Nederlandse community. Geen Engels. Geen filters. Geen lullies.

Stap 3: Maak je profiel met één foto. Niet van jezelf. Van het gerecht dat je het meest betekent. Een broodje met zalm. Een pannenkoek met siroop. Een blikje sardines uit een markt in Barcelona. Dat is je opening.

Stap 4: Schrijf je bio in 3 zinnen. Geen ‘ik hou van reizen’. Schrijf: ‘Ik heb een kippensoep gegeten in een klein dorp in Oostenrijk die me 3 uur later deed huilen. Ik zoek iemand die weet waarom.’

Stap 5: Wacht. En als iemand reageert? Vraag niet: ‘Wat doe je voor werk?’ Vraag: ‘Wat is het gerecht dat je nooit meer hebt gegeten, maar nog steeds mist?’

En dan? Dan gebeurt het. Je ziet haar ogen. Je ziet hoe ze haar mond opent als ze het antwoord zegt. En dan weet je: dit is geen date. Dit is thuis.