De Dos en Don'ts van Online Dating: Zo Vermijd Je Fops en Vind Je Echte Liefde

Je opent de app. Nog een profiel. Nog een foto met een smiley en een hond. En weer diezelfde zin: "Liefde zoeken, maar eerst een kopje koffie". Ja, vriend. Ik heb het allemaal gezien. Ik heb in Berlijn met een vrouw gedate die dacht dat "zoek je liefde" betekende dat ze haar ex moest meenemen. Ik heb in Barcelona een man ontmoet die zijn profiel had staan als "niet zo’n type, maar ik ben rijk". En ja, ik heb zelf ook fouten gemaakt. Veel. En daarom vertel ik je nu wat werkt - en wat je meteen moet afsluiten.

Wat is online dating eigenlijk?

Online dating is geen romantische film. Het is een digitale marktplaats voor lichamen, emoties en verlangens. Je klikt, je swipt, je chattet. En dan? Dan wordt het echt. Of het wordt een nachtje met een vrouw die je niet meer terugziet, maar wel een foto van je shirt heeft waarop je een bandje draagt dat je nooit hebt gedragen. Dat is het. Het is geen zoektocht naar zieligheid. Het is een spel met regels. En als je die niet kent, word je uitgespeeld.

Hoe pak je het aan?

Je denkt: ik stuur een berichtje met "Hoi" en dan gaat het vanzelf. Nee. Dat is als je een Lamborghini start met een stok. Je hebt een profiel nodig dat niet lijkt op een zoekertje van 2008. Geen foto met je in een kledingwinkel met een hond. Geen foto waar je een zonnebril op hebt terwijl het regent. Geen foto waar je met een groep vrienden staat en je gezicht niet te zien is. Dat is geen profiel. Dat is een misdaad.

Je eerste foto? Je, met een lach, geen overhemd, maar ook geen naakt. Je tweede foto? Je, aan het koken. Niet een pizza uit de oven, maar iets met groenten en een glas wijn. Je derde foto? Je, op een fiets. Of met een boek. Of met een hond die niet van je is. De regel: laat zien wie je bent, niet wie je wil lijken.

En je bio? Geen "I love travel, sushi en lachen". Dat is een lege tas. Schrijf: "Ik heb een koffiebar in Utrecht waar ik elke zaterdag een liedje zing. Ik heb een ex die me beschreef als "te veel emotie en te weinig tact". Ik zoek iemand die niet bang is om te lachen als ik een boterham met kaas en jam eet." Dat is menselijk. Dat is aantrekkelijk. Dat is wat ze opslaan.

Waarom is het zo populair?

Omdat het makkelijk is. En omdat het veilig lijkt. Je kunt een vrouw afwijzen zonder haar ogen te zien. Je kunt haar bericht negeren zonder haar te beledigen. Je kunt haar foto opslaan en haar bericht in de prullenbak gooien zonder een schuldgevoel. Maar dat is ook het probleem. Het is geen dating. Het is een buffet. En je denkt dat je alles kunt proeven. Maar je eet nooit echt.

De cijfers? In Nederland gebruiken 42% van de 18-35-jarigen een datingapp. In Amsterdam is het 61%. De meeste mensen swipen 150 keer per dag. Ja, je leest goed. 150 keer. En hoeveel berichten sturen ze? Gemiddeld 3 per week. Dat betekent: je bent een nummer. Een optie. Niet een persoon.

Maar hier is het geheim: degenen die het goed doen, zijn niet de mooisten. Ze zijn de meest eerlijke. Ze zijn degenen die niet proberen te imiteren. Ze zijn degenen die zeggen: "Ik ben een beetje onhandig. Maar ik luister. En ik blijf." Dat is wat ze onbewust aantrekken.

Waarom is het beter dan traditioneel daten?

Traditioneel daten? Dat was: je kent iemand via een vriend. Je gaat naar een café. Je probeert te klinken alsof je niet nerveus bent. Je probeert niet te veel te praten. Je probeert niet te weinig te praten. En dan? Dan hoor je na drie weken dat ze je niet leuk vond omdat je te veel over je werk praatte. En je wist het niet eens.

Online dating? Je weet het vanaf dag één. Als ze jouw bio leest en niet reageert? Dan is het voorbij. Geen verlegenheid. Geen verlies van gezicht. Je bent niet verkeerd. Ze is gewoon niet geïnteresseerd. En dat is beter. Want je verspilt geen tijd. Je verspilt geen energie. Je verspilt geen nachten waarop je wakker ligt en denkt: "Wat deed ik fout?"

En dan is er de prijs. Een premium abonnement op Tinder? €14,99 per maand. Bumble? €12,99. Hinge? €19,99. Dat is minder dan een maand abonnement op Netflix. En je krijgt toegang tot honderden mensen die op hetzelfde moment op zoek zijn. In een café? Je moet een drankje kopen. €8. En dan? Dan zit je naast iemand die ook op zoek is. Maar die niet op hetzelfde moment op zoek is. Dat is geen strategie. Dat is geluk.

Wat voel je als het werkt?

Je voelt geen drama. Je voelt geen spanning. Je voelt een rust. Een vreemde, onverwachte rust. Want je hebt geen idee hoeveel tijd je hebt verspild met mensen die niet bij je pasten. En dan komt ze. Of hij. En je merkt: dit is anders. Je zit niet te denken: "Wat moet ik zeggen?" Je zit te denken: "Wat een leuke manier om de tijd te verliezen."

Ik heb een vrouw ontmoet via Hinge. Ze had een foto van zichzelf met een kip op haar schouder. In haar bio: "Ik ben een bioloog. Ik hou van kippen. En van mensen die niet proberen te zijn wie ze niet zijn." We hebben 3 uur gechatt. 45 minuten gegeten. En toen? We zijn naar de stad gegaan. We hebben een liedje gezongen in een taxi. Ze had een koffie in haar hand. Ik had een broodje met kaas. We hadden geen idee waar we naartoe gingen. En het was perfect.

Dat is het gevoel. Niet het gevoel van "ik heb iemand gevonden". Maar het gevoel van: "ik ben eindelijk niet meer alleen in mijn eigen hoofd".

Wat doe je fout?

Je stuurt een bericht met "Hoi". Dat is de grootste fout. Je stuurt een bericht met "Wat doe je vandaag?" Dat is de tweede grootste fout. Je stuurt een bericht met: "Je bent mooi". Dat is de derde grootste fout. Je bent geen bot. Je bent geen datingapp. Je bent een mens. En je wilt een mens vinden.

Je wilt een gesprek beginnen? Vraag iets specifieks. "Hoe ben je op het idee gekomen om een kip op je schouder te nemen?" "Wat is het gekste ding dat je ooit in een café hebt gedaan?" "Waarom heb je die foto van je met de boekwinkel gekozen?" Dat is een opening. Dat is een uitnodiging. Dat is een verhaal.

En als ze niet reageert? Laat het los. Niet: "Waarom reageer je niet?" Niet: "Ben je boos?" Niet: "Ik heb je profiel 17 keer bekeken." Dat is geen interesse. Dat is drukte. Dat is de manier waarop je jezelf verliest.

Wat doe je goed?

Je bent jezelf. Niet de versie van jezelf die je denkt dat ze willen zien. De echte versie. De versie die lacht als je iets doms zegt. De versie die zegt: "Ik heb vannacht een film gekeken en ik heb gewuild omdat de hoofdrolspeler te veel praatte." De versie die niet probeert te imiteren. Die probeert te verbinding te maken.

Je laat ruimte. Je geeft geen druk. Je stuurt geen memes. Je stuurt geen foto’s van je voeten. Je stuurt geen verhalen over je ex. Je laat haar of hem ademen. En als het klikt? Dan klikt het. Niet omdat je het probeerde. Maar omdat je het niet probeerde.

Wat gebeurt er als je het verkeerd doet?

Je wordt genegeerd. Je wordt afgekeurd. Je wordt gecatapulteerd naar de "niet-interessant"-afdeling. En je denkt: "Ik ben niet goed genoeg." Maar nee. Je bent niet verkeerd. Je bent gewoon niet voor haar. En dat is goed. Want als je iemand vindt die je wil, dan wil ze jou. Niet de versie van jou die je probeerde te zijn. Maar de echte jou. Die met de koffie, de kip, en het liedje in de taxi.

Waarom is dit belangrijk?

Omdat je geen tijd hebt om te verspillen. Je hebt niet de tijd om te wachten op iemand die niet echt is. Je hebt niet de tijd om te proberen te zijn wie je niet bent. Je hebt de tijd om te zijn wie je bent. En als je dat doet? Dan komt ze. Of hij. En dan is het niet meer een app. Dan is het een leven.

Je kunt niet controleren wie je aantrekt. Maar je kunt wel controleren wie je bent. En dat is het enige dat werkt.