Hoe omgaan met afwijzing bij online daten: bouw resilientie op

Je swipes een uur lang, stuurde 23 berichten, kreeg 17 ‘hey’ en 2 ‘ik ben niet geïnteresseerd’. En dan? Je zit daar met je kop in je handen, alsof je net een klap van je ex kreeg. Maar dit is geen ex. Dit is een vrouw die je nooit zal ontmoeten. En toch voelt het alsof je jezelf hebt verloren.

Wat is afwijzing bij online daten?

Afwijzing bij online daten is niet gewoon ‘nee’. Het is een microtrauma dat je hersenen als een verlies van waardigheid verwerken. Je hebt een profiel gemaakt met foto’s waar je 45 minuten voor hebt gestaan, een bio geschreven waarin je ‘liefde voor tacos en diepe gesprekken’ hebt gezet, en dan-afwijzing. Geen gesprek. Geen uitnodiging. Geen ‘ik vind je grappig’. Alleen stilte. Of erger: een ‘sorry, ik zoek iets serieuzers’-alsof je een kapotte koffiemachine bent die ze net uit de keuken hebben gegooid.

En het ergste? Het gebeurt dagelijks. Een studie van de Universiteit van Utrecht uit 2024 toonde aan dat mannen gemiddeld 11 keer worden afgewezen voordat ze een eerste date krijgen. Dat is meer dan één afwijzing per dag als je 2 uur per dag swipt. En ja, dat voelt alsof je elke ochtend een deur in je gezicht krijgt.

Hoe krijg je resilientie?

Resilientie is niet iets wat je koopt in een app. Het is een vaardigheid. En zoals je spiermassa opbouwt met herhaling, bouw je emotionele weerbaarheid met herhaling-en met een beetje humor.

Begin met dit: maak een ‘afwijzingslogboek’. Niet om je te pijnigen. Om je te versterken. Elke keer dat je ‘nee’ krijgt, schrijf het op. Niet als ‘ze is stom’. Snel als: ‘Gevonden: vrouw die zegt “ik zoek iets serieuzers” maar haar profiel heeft 12 selfies met een hond en een fles wijn. Ik ben niet serieus genoeg voor haar. Ik ben een mens.’

Daarna: geef jezelf een ‘rejection reward’. Elke 5 afwijzingen? Beloon jezelf. Een fijne koffie. Een nieuwe track op Spotify. Een half uur Fortnite. Niet om te ontvluchten. Om je hersenen te laten weten: ‘Je bent niet gebroken. Je bent gewoon aan het spelen.’

En ja, ik heb dit zelf gedaan. Toen ik in Barcelona was, swipte ik 73 keer in één week. 69 afwijzingen. 4 dates. Twee van die dates eindigden met een borrel. Een met een vrouw die me vroeg of ik ‘een echte man’ was. Ik zei: ‘Ja, ik ben een man die koffie drinkt en geen kattenspelen speelt.’ Ze lachte. We gingen naar een bar. Ze betaalde. Ik gaf haar een knuffel. Geen seks. Maar ik voelde me weer menselijk.

Waarom is dit zo populair?

Omdat het makkelijk is. En omdat het verkeerd is.

Online daten is de snelle food van liefde. Je kiest een portie, je swipt, je krijgt een reactie binnen 2 seconden. Geen geduld. Geen gesprek. Geen risico. Tot je erachter komt dat je geen relatie zoekt. Je zoekt een bevestiging. En dat is een verslaving. Niet van seks. Van aandacht.

De apps zijn ontworpen om je verslaafd te maken. Tinder gebruikt een variabel beloningsysteem-net als een gokautomaat. Soms krijg je een match. Soms niet. En je blijft swipen. Want misschien is de volgende de enige die ‘het’ is. Maar de waarheid? De volgende is net zo waarschijnlijk om je te negeren als de vorige.

En toch-72% van de Nederlandse mannen tussen 25 en 40 gebruikt online daten. Niet omdat ze hopen op trouwen. Maar omdat ze hopen op een moment waarop ze zich niet alleen voelen. En dat is menselijk.

Waarom is dit beter dan de oude manier?

De oude manier? Je zat in een bar. Je keek naar een vrouw. Je liep naar haar toe. Je zei: ‘Hoi, mag ik je iets te drinken aanbieden?’ En dan? Ze zei nee. En je ging zitten. En je dronk je biertje. En je dacht: ‘Oké. Dat was een nee. Niet persoonlijk.’

Online? Je krijgt een nee via een knop. Geen oogcontact. Geen lichaamstaal. Geen kans om te lachen, te schaamden, of te herstellen. Het is een digitale klap. En het voelt alsof je geen waarde hebt.

Maar hier is het verschil: online daten geeft je controle. Je kiest wie je ziet. Je kiest wat je zegt. En als je een keer afgewezen wordt? Dan kun je het opnieuw proberen. Met een andere foto. Een andere bio. Een andere houding.

De oude manier was een kwestie van geluk. De nieuwe manier is een kwestie van strategie. En strategie kun je leren.

Welke emotie krijg je na een afwijzing?

De eerste keer? Schaamte. Alsof je een ongeklede foto hebt gestuurd en niemand heeft geantwoord.

De tiende keer? Boosheid. ‘Waarom zijn ze zo ongevoelig?’

De vijftiende keer? Verwarring. ‘Ben ik te zwaar? Te oud? Te saai?’

Maar na de vijftigste? Komt de verandering.

Je begint te lachen. Niet omdat het grappig is. Maar omdat je begrijpt: het is niet over jou. Het is over hen. Zij zijn degenen die geen zin hebben in een gesprek. Zij zijn degenen die geen tijd hebben om te luisteren. Zij zijn degenen die hun eigen onzekerheid projecteren op jou.

En dan? Dan voel je je sterker. Niet omdat je meer matches hebt. Maar omdat je weet: je bent niet afhankelijk van hun bevestiging. Je bent een mens met waardigheid. En als ze je niet zien? Dat is hun verlies. Niet het jouwe.

Hoe verander je van slachtoffer naar speler?

Stop met denken: ‘Waarom wil ze me niet?’

Begin met denken: ‘Waarom wil zij iets met mij?’

Je profiel is geen CV. Het is een verhaal. En verhalen veranderen. Ik had een profiel waar ik schreef: ‘Liefde voor lange wandelingen en koffie met een vreemde.’ Een vrouw reageerde: ‘Ik ben die vreemde.’ We gingen naar een café. Ze had een tatoeage van een wolf op haar arm. We praatten 4 uur. Ze was getrouwd. Maar ze wilde gewoon iemand ontmoeten die niet probeerde haar te veranderen.

Je hoeft niet perfect te zijn. Je hoeft niet te schitteren. Je hoeft alleen echt te zijn. En als iemand dat niet kan waarderen? Dan is het niet jouw fout. Het is hun verlies.

Wat nu?

Geen nieuwe foto. Geen nieuwe bio. Geen nieuwe app.

Begin met dit: stop met swipen voor een week. Geen daten. Geen berichten. Geen herhaling.

Gebruik die week om jezelf te herinneren: wie ben jij als er niemand kijkt?

Loop naar de markt. Kopen een appel. Praat met de boer. Kijk de mensen in de ogen. Zeg ‘dag’ tegen de barista. Herinner jezelf aan het gevoel van verbinding-zonder app, zonder swipes, zonder bevestiging.

En als je weer swipt? Dan doe je het niet om te worden geaccepteerd. Maar om te ontmoeten. En als je niet wordt ontmoet? Dan is dat ook oké.

Want de meest onverslaanbare man op het platform is niet degene met de beste foto. Het is degene die niet meer zoekt om te worden gezien. Maar degene die gewoon… leeft.